Χωρις αμαξι και κινητο. Γινεται;

Θυμαστε την εποχη που ακομη το αυτοκινητο ηταν προνομιο των λιγων;
Θυμαστε την εποχη πριν να εχουμε ολοι στην τσεπη ενα κινητο τηλεφωνο;

Οι παλαιοτεροι σιγουρα θυμουνται την πρωτη περιπτωση και ολοι την δευτερη.

Σημερα με αφορμη το κλεισιμο του αυτοκινητου μου στο συνεργειο για καποιες ωρες λογω βλαβης που προεκυψε μου ηρθε στο μυαλο μου το ποσο απαραιτητο μου ειναι αυτο το μαραφετι γαι την δουλεια μου αλλα και για την προσωπικη μου ζωη ακομα.

Πως θα μπορουσα αραγε να ζησω χωρις αυτο το εργαλειο, πως θα μπορουσα να ζησω χωρις αυτην την "πολυτελεια";

Ειναι ομως το αυτοκινητο και το κινητο τηλεφωνο πολυτελεια η μηπως ειναι μια αναγκη για την σημερινη εποχη για τους σημερινους ρυθμους της ζωης;

Προσωπικα δεν θα μπορουσα ζωντας σε αυτον τον κοσμο σε αυτην την πολη χωρις να εχω το Ι.Χ μου εξω απο την πορτα μου και το κινητο μου να μην ειναι στην τσεπη μου.

Κι ομως θα ηθελα να μην ειχα την αναγκη ουτε του ενος ουτε του αλλου αξεσουαρ της συγχρονης εποχης.

Θαθελα να εχω και τον χρονο και την υπομονη να κανω την δουλεια μου χωρις αυτα, χωρις να ειμαι εξαρτωμενος απ αυτα.

Μας διαμορφωσαν ετσι τις αναγκες μας, τις εξωμειωσαν τοσο που αν πεις σε καποιον οτι δεν εχεις κινητο σε κοιταει σαν να εισαι εξωγηινος. Ασε που αν δεν εχεις αμαξι δεν μπορεις ουτε βημα να κανεις, οχι δουλεια.

Λοιπον θελω και την γνωμη σας, και αν ειναι αντιθετη απο την δικη μου καλυτερα για να γινει και συζητηση.

Αλλαξε τιποτε απο τοτε; (18-10-1981)

16 Oκτωβριου του 1981 και ενα δεκαεννιαχρονο παιδι, ενας στρατιωτης νεοσυλλεκτος κατευθυνεται απο το κεντρο εκπαιδευσης της Κορινθου προς την Βονιτσα, για επανδρωση εκλογικου τμηματος.

Βλεπετε ετυχε να γινονται εκλογες τοτε και οποιον βρηκαν ευκαιρο τον πηραν για φρουρα εκλογικων τμηματων.

Εχει επιβιβαστει, λοιπον, στο πλοιο, απο το Ριο με κατευθυνση το Αντιριο και δειχνει περισσοτερο ταλαιπωρημενος απ οτι ειναι, μεσα στις ακομψες και φαρδιες στρατιωτικες του φορμες. Το ταξιδι που προηγηθηκε, πισω στην καροτσα ενος ΡΕΟ ηταν πολυ επιπονο και κουραστικο.

Εντυπωση του προκαλει το παθος και ο ενθουσιασμος πληθους ατομων, καθ ολη την διαρκεια της διαδρομης, με πρασινες σημαιες με εναν ηλιο επανω να διακρινεται.

Ειμαστε λοιπον παραμονες εκλογων του 1981 τοτε που ενας καθηγητης γιος πρωην πρωθυπουργου καταφερε να εμφυσησει το οραμα της αλλαγης στην πλειοψηφια του λαου και να κερδισει τις εκλογες.

Διψασμενος ο κοσμος για ενα νεο οραμα για μια αλλαγη του μεχρι τοτε κατεστημενου εδωσε στον Ανδρεα Παπανδρεου εκτος απο την καρδια του, και την ψηφο του, απλοχερα. Του εμπιστευτηκε τυφλα την τυχη του και το μελλον του.

Για καποια λιγα χρονια ολοι ζησαμε με το οραμα της αλλαγης και του ενθουσιασμου
Θαθελα ναξερα, ολοι αυτοι που πιστεψαν ενθουσιωδως στο οραμα εκεινο τι λενε σημερα μετα απο τοσα χρονια;

Αξιζει να εμπιστευομαστε χαρισματικους ηγετες και να τους δινουμε συχωροχαρτι για οτι και να κανουν;

Υπαρχει σημερα οραμα που να μπορει να κανει εναν λαο να πιστεψει στις δυναμεις του για να βγει απο μια κριση;

Μηπως ολα αυτα(οραματα και πρασινα αλογα) ειναι μπαρουφες και σταχτη στα ματια μας για να κανουν τις μπιζνες τους καποιοι, κρυμμενοι πισω απο ανδρεικελα;

Ποιοι θα ωφεληθουν απο την κριση που σημερα βιωνουμε ολοι εμεις σαν λαος; Και πως γινεται η κριση παντα να ακουμπα τις λαικες μαζες και ποτε τα μεγαλα συμφεροντα;

Υπαρχει σημερα κανεις εμπνευστης οραματος που να οραματιζεται οπως ο λαος και οχι οπως το μεγαλο κεφαλαιο;

Εντυπωση επισης προκαλει και το γεγονος οτι μετα απο τοσα χρονια ουτε ονοματα καταφεραμε να αλλαξουμε στα υπατα αξιωματα της εξουσιας.

Δεν ειμαι εγω για τετοια

Παιρνοντας αφορμη απο ενα σχολιο-προτροπη, σε προηγουμενη μου αναρτηση, απο εναν ανωνυμο "φιλο" να παω να γινω μοναχος, ειπα σημερα να ασχοληθω λιγο με την
.προοπτικη αυτης της ιδεας.
Ο καθενας μας λοιπον καλειται να υπηρετησει τον Θεο με ποικιλους τροπους. Και ενας απο αυτους ειναι και ο μοναχισμος.
Αρνειται λοιπον καποιος τα εγκοσμια και αφιερωνεται στον Θεο

Ο μοναχισμος ειναι ένας απο τους τροπους για να φτασει ο ανθρωπος στο "Θειον". Αυτο γινεται με την απομονωση, την προσευχη, την ασκηση, την υπακοη στον Γεροντα, την υπηρεσια διακονια και τη νηστεια.

Μελετωντας τα πρεπει του μοναχισμου θα προσπαθησω να δω αν ειμαι σε θεση να ανταπεξελθω σε αυτον τον τροπο ζωης και αν μπορω να μονασω.

Απομονωση μια επιλογη δυσκολη για πολους ανθρωπους, δυσκολοτερη για μενα, δεν ειμαι ακομη ετοιμος να απομονωθω απο την ζωη μου.

Προσευχη μια διαδικασια πνευματικη στην οποια δεν συμμετειχα ενεργα ποτε, αναρωτιεμαι πως αληθεια θα μπορουσα να το κανω τωρα σε εντατικους ρυθμους.

Την ασκηση την παρακαμπτω, δεν γινεσαι μοναχος μονο με την ασκηση, διαφορετικα θα ηταν μοναχος και αυτος που παιρνει χρυσο μεταλλιο στους ολυμπιακους αγωνες.

Υπακοη στον Γεροντα, αυτο θελει μεγαλη δυναμη ψυχης για να υποταχθεις σε καποιον οικειοθελως και ανιδειοτελως.

Οσο για την διακονια, σκεφτομαι πως μπορεις να την εξασκησεις την στιγμη της απομονωσης σε καποιο μοναστηρι και μακρυα απο τον κοσμο.

Χωρις να περιφρονω αυτους που επιλεγουν μια τετοια ζωη, λεω οτι μαλλον δεν ειμαι ακομη ετοιμος για κατι τετοιο.

Θελει πολυ δυναμη να το κανεις, το λεει αλλωστε και η παροιμια "Βαρια η καλογερικη" και ελαφρα τη καρδια δεν μπορουμε να λεμε τετοιες αρλουμπες ανωνυμε φιλε.

Υπαρχουν πεφωτισμενοι ανθρωποι που ανηκουν και τιμουν τον μοναχικο βιο και δεν μπορουμε εμεις να τους υποτιμουμε με τετοιες ανιερες γνωμες, ανωνυμε "φιλε"

Παραθετω και καποια σοφα λογια ενος μοναχου

Κατι να γινει επιτελους

Eπειδη δεν παει αλλο...
Επειδη μπουχτισα... απο τα συνδρομα που με κυνηγανε.
Επειδη βαρεθηκα τις παπαριες ολωνων των σωτηρων που μου ζητανε ολο και περισσοτερο να κοβω την μπουκια μου ενω αυτοι τρωνε αστακο με χρυσα κουταλια, θελω να φυγω απο αυτην την χωρα.
Θελω να φυγω απο μια χωρα που ολο και περισσοτερο μου ζηταει να μην ζω τωρα για να ζησω αυριο.

Θελω να φυγω απο μια χωρα που για να κανω την δουλεια μου πρεπει να τρεχω λες και ειμαι φυγας.

Θελω να φυγω και να γλυτωσω απο τα λαμογια, απο ολων των ειδων τα αρπαχτικα που για να μου τελειωσουν μια δουλεια θελουν το αναλογο σπρωξιμο.

Νοιωθω τοσο πολυ κουρασμενος που δεν μπορω να σταθω στα ποδια μου, που 12 ωρες δουλεια δεν αρκουν για να ζησω αν οχι ανετα τουλαχιστον χωρις το αγχος για την καλυψη των αναγκων και των υποχρεωσεων μου.

Νοιωθω βαθεια απογοητευση που δεν ειμαι σε θεση να παρεχω στα παιδια μου ανετες σπουδες και αναγκαζονται να δουλευουν και παραλληλα να σπουδαζουν.

Δεν παει αλλο κατι πρεπει να γινει. Κατι πρεπει να κανω. Κατι που να αλλαξει το παρον μου και ισως το μελλον μου.

Το θεμα ειναι οτι μονος μου δεν μπορω να κανω τιποτε. Με
βοηθεια ισως.

Σεισαχθεια(σειω+αχθος-σηκωνω το βαρος)

Ενας νομος που εδωσε ζωη και χαρισε την ελευθερια σε πολιτες που την ειχαν στερηθει λογω των χρεων τους.

Σεισαχθεια

Τον εισηγαγε ο αρχαιος σοφος νομοθετης Σολωνας στην αρχαια Αθηνα του 5ου πΧ αιωνα.
Απαλλαξε απο τα χρεη πολιτες Αθηναιους που αδυνατουσαν να πληρωσουν και παραλληλα προστατευσε και τους δανειστες απο αυτους που ειχαν την δυνατοτητα να πληρωνουν και δεν το εκαναν.

Τον θυμηθηκα αυτον τον νομο καθως τυχαια ακουσα μια προγραμματικη δηλωση του Γιωργου οτι θα δωσει μια δευτερη ευκαιρια σε συμπολιτες μας που λογω των χρεων αδυνατουν να τα βγαλουν σε περας

Βρισκω αυτην την δηλωση πολυ πρωτοπορειακη για την μιζερη πραγματικοτητα μας και θεωρω οτι αν εφαρμοστει με συνεση μια τετοια πολιτικη ισως καταργηθει και η ανισοτητα που βιωνουν αρκετοι συμπολιτες μας σημερα με τους υπερογκους τοκους υπερημεριας που πληρωνουν.

Φυσικα αυτοι οι οποιοι δυνατουν να πληρωσουν θα πρεπει να πληρωσουν αλλα αυτοι που πλεον ειναι αδυνατον να το κανουν πρεπει να βρεθει τροπος να βοηθηθουν ωστε να γινουν παλι αξιοπρεπεις και ενεργοι οικονομικα πολιτες..

Μια νεα σεισαχθεια λοιπον ισως ειναι το γιατρικο για ολα τα υπερχρεωμενα νοικοκυρια χωρις να διαταραχθει βεβαια και το τραπεζοοικομικο συστημα μια και ενισχυθηκε με εικοσι οκτω δις ευρω για να διασφαλιστει η καλη και συνεχης λειτουργια του.

Πως θα αντιδρουσατε αγαπητοι συμπολιτες;

Μετα απο δεκαοκτω ισως και δεκαεννια χρονια απο την πτωση του τειχους του Βερολινου(1989) ενα σεβαστο ποσοστο των Γερμανων, ενθεν κακειθεν του τειχους(16% απο την δυτικη πλευρα και 10%απο την ανατολικη) νοσταλγουν την εποχη του.

Ο λογος; Εχει επιβληθει ενας φορος αλληλεγγυης προς ενισχυση της ανατολικης πλευρας της Γερμανιας.

Επιστρεφω στα του οικου μας.

Αληθεια ποιο θα ηταν το ποσοστο στην χωρα μας αν ενας αναλογος φορος επιβαλλονταν για να ενισχυθουν καποιες περιοχες δικες μας οι οποιες ειναι υποβαθμισμενες;

Ποια θα ηταν η αντιδραση των Αθηναιων αν, φερει ειπειν, καλουνταν να πληρωσουν για την αναπτυξη υποβαθμισμενων περιοχων της χωρας;

Απλη η ερωτηση συνθετη η απαντηση.

Σημερα λοιπον που η Αθηνα απορροφα τα πλειστα κονδυλια για την αναπτυξη της και για αλλες εγκαταστασεις αναξιοποιητες(ολυμπιακα εργα) θα δεχοταν να πληρωσει για περιοχες ακριτικες, η εγκλωβισμενοι στον μικροκοσμο τους θα στρουθοκαμηλιζαν;

Δεν επιθυμω να βαλω ιδεες σε κανενος πολιτικου το κεφαλι για νεους φορους αλλα δεν νομιζετε οτι πρεπει καποτε να αναπτυχθουν και αλλοι τοποι εκτος της Αθηνας;

Δεν νομιζετε οτι πρεπει να βοηθηθουν ανθρωποι ακριτικων περιοχων να ζωντανεψουν τις περιοχες τους για να μην φευγουν τα παιδια τους;

Το ποσοστο των Γερμανων το θεωρω πολυ μικρο, παροτι ψυχροι βορειοευρωπαιοι. Τι θα καναμε εμεις οι θερμοι μεσογειακοι Ελληνες;

Μα για τοσο μαλακες μας περνανε

Eριξα σημερα μια ματια στην "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ", αληθεια τι τοθελα, τεςπα,

Γραφει λοιπον στο ρεπορταζ του ο δημοσιογραφος, οτι τα αυτοκινητα παλιας τεχνολογιας αν δεν αποσυρθουν θα αυξηθουν τα τελη κυκλοφοριας τους.

Δηλαδη εγω που πηρα το αμαξι μου τον Αυγουστο του 2004 θα κληθω να πληρωσω 50 ευρω πλεον επειδη προκαλω ρυπανση του περιβαλλοντος. Αν τα πληρωσω τοτε δεν θα προκαλω;
Ερωτηση κανω.

Αν λοιπον εξυπνε τεχνοκρατη εσυ που ολα τα ξερεις και καλοπληρωνεσαι για να βγαζεις εγκυκλιους και να παιρνεις αποφασεις, πληρωνομουν και εγω το ιδιο καλα οπως εσυ απο την δουλεια μου, τοτε να εισαι απολυτα σιγουρος οτι δεν θα περιμενα την κωλοαποσυρση σου για να αλλαξω το αυτοκινητο μου. Τρεχοντας θα πηγαινα στην αντιπροσωπεια και θα το αντικαθιστουσα.

Βαλλετε κυριοι παντογνωστες πολυπραγμονες εγκυκλιστες καρεκλοκενταυροι κατα του εισοδηματος μου και για να το κανω πενηνταρακια, μου ξεσκιζετε τα μπρικια.

Αρκετα πια. Φτανει τοσο, παρτε και απο κανεναν μεγαλοκαρχαρια και απο κανεναν τραπεζιτη κανενα ευρω και παρατηστε με στην ησυχια μου

Νεο Χαρατσι

Aπο σημερα εχουμε μια ακομη προσφορα της κυβερνησης της Νεας Δημοπρασιας.

Αυξανονται κατα δωδεκα τοις εκατο τα τελη της καρτοκινητης τηλεφωνιας. Στα συμβολαια ισχυει απο πριν δυο μηνες περιπου ενω στις τηλεκαρτες του ΟΤΕ δεν ισχυει ουτε και θα ισχυσει.

Ενα μετρο, ενας φορος που κυριως θα τον πληρωσει ο φτωχος συνταξιουχος και ο φοιτητης μια και οι περισσοτεροι που χρησιμοποιουν αυτες τις καρτες ειναι αυτοι.

Μια ανισοτητα, ενα νεο χαρατσι απο αυτους που ποτε τους δεν πληρωσαν τον λογαριασμο του δικου τους τηλεφωνου, μια και ο λογαριασμος τους πληρωνεται απο τον κρατικο κορβανα δλδ απο εμας.

Ο Γιωργος ομως, αληθεια, που εταξε τοσα και τοσα για τα φτωχα στρωματα και τους πολιτες που εχουν δυσκολιες γιατι δεν ειπε κατι και για αυτο το χαρατσι;

Θα το διατηρησει η θα το απαλειψει αν καταφερει και εκλεγει τελικα Κυβερνητης αυτης της χωρας;

Η απαντηση του, αν δοθει, θα εκτιμηθει δεοντως απο τους εν δυναμει ψηφοφορους του

Οι πληροφοριες αντληθηκαν απο το troktiko

Προσοχη βολευτακο

Mε το χερι απλωμενο, με πλησιαζει απο το παραθυρο του οδηγου καθως περιμενω να αναψει πρασινο και να ξεκινησω.
Ενα κοριτσι, μια μικρομαννα με ενα μωρακι φασκιωμενο στην αγκαλια της. Χωρις να εχει καμμια σημασια το χρωμα της η η καταγωγη της θα πω πως ηταν μια ρομα απο καποια γειτονικη χωρα των βορειων συνορων μας.

Ειναι ακομη μεσημερι σαββατου και η κινηση στην οδο Γιαννιτσων, μια περιοχη κυριως εργατικη με πολλες επιχειρησεις εμποριας ανταλλακτικων και κατασκευης ετοιμων ενδυματων, ειναι αδεια απο ανθρωπους και αυτοκινητα.

Διανυοντας αυτον τον πολυβουο δρομο τις αλλες μερες, οχι ομως και τα σαββατοκυριακα, συναντω στο διαβα μου καποιες αμοιρες ψυχες μεσα σε αδυναμα κορμια τσακισμενα απο την στερηση να περιμενουν τοσο νωρις και τοσο απελπισμενα καποιον πελατη για να μπορεσουν να εξασφαλισουν την επομενη δοση τους.
Μερα μεσημερι παρακαλω.

Καποιος ταλαιπωρος σερνει ενα καροτσακι, σαν αυτα που κουβαλουν τα ψωνια τους οι κυραδες απο την λαικη, με φορτωμενο ολο του το βιος. Απιστευτη σκηνη ενας μεσοκοπος που δεν εχει που να παει και ψαχνει καταφυγιο να γυρει να ξαποστασει.
Ισως κατω απο την γεφυρα της διαλογης, ισως σε καποιο προχειρα κατασκευασμενο παραπηγμα απο χαρτοκουτα.

Ενας αφρικανος ψηλος ευθυτενης με ενα σακο φορτωμενος,πιθανολογω με πειρατικα σι ντι, κατευθυνεται με υφος σοβαρο και βημα γρηγορο προς το κεντρο της πολης, ντυμενος με ρουχα , οχι αφρικανου φυλαρχου αλλα συγχρονα, παρουσιαζε ενα θλιβερο θεαμα, το κερασακι στην τουρτα της βολτας μου στην Θεσσαλονικη του σημερα.

Μια βολτα που θα επρεπε να την κανουν οι σημερινοι μας πολιτικοι αντρες.

Οσοι με παρακολουθουν ξερουν οτι δεν ειμαι ουτε ξενοφοβος ουτε ρατσιστης.

Αλλα

Δεν θελω να βλεπω ανθρωπους κουρελια Τσακισμενους.

Διοτι ειναι λαθος, διοτι ειναι ηλιθιο και τελος ειναι και επικινδυνο.

Να κοψουν τον λαιμο τους ολοι αυτοι που μας κυβερνανε μεχρι να διορθωσουν αυτην την κατασταση και να μην υπαρχουν ανθρωποι κουρελια.
Γιατι καποτε οι ταπεινωμενοι θα ανακαμψουν και τοτε δεν θα μεινει τιποτε ορθιο καημενε πολιτευτη και καημενε βολευτακο.

Εκλεισαν την Σουιτα. Γιατι;;;

Δευτέρα, 7 Σεπτέμβριος 2009

ΕΚΛΕΙΣΑΝ ΤΗ ΣΟΥΙΤΑ . ΔΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ! ! !
H GOOGLE ΕΚΛΕΙΣΕ KAI THN SOYITA( ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΟΡΟΦΟΣ ) ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ Ο ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΟΡΟΦΟΣ http://souita.blogspot.com/¨ΕΠΕΣΕ¨ ΑΠΟ ΤΗΝ GOOGLE .ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙ ..ΑΓΡΙΕΨΕΙ Η ΕΝ ΛΟΓΩ ΕΤΑΙΡΙΑΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΔΩΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΦΩΝΑΞΟΥΜΕ ΣΤΗΝ GOOGLE ΟΠΩΣ ΚΑΝΑΜΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣIRAKLIO WEB RADIOhttp://irakliowebradio2.blogspot.com/

Ειλικρινα δεν μπορω να καταλαβω γιατι εκλεισαν την Σουιτα. Ενα μπλοκ το οποιο με τις αναρτησεις του και τα ανεκδοτακια του μας διασκεδαζε.
Ας ελπισουμε οτι θα ανασταλει αυτη η αποφαση της εταιρειας

Μια βολτα στην ερωτικη Θεσσαλονικη

Πρωι Κυριακης και ειπα να κανω μια περαντζαδα την πολη με το αμαξι.

Πρωινη βολτα λοιπον στην "ερωτικη" και "ρομαντικη" Θεσσαλονικη.

Ειχα καιρο να κατεβω στο κεντρο και να ειναι ετσι αδεια η πολη και η αληθεια ειναι οτι καπου την ειδα ακομη και ερωτικη την Θεσσαλονικη.

Αλλα στην ακραια της μορφη ερωτικη....

Ρολαρω την Μοναστηριου λοιπον και στο απεναντι του σταθμου πεζοδρομιο καποιοι αλοδαποι μεταναστες περιμενουν το μεροκαματο Κυριακατικα.

Συνεχιζω και στα αριστερα μου επιβλητικα και βαναυσα υψωνονται οι γερανοι απο τα εργα του μετρο(τρομαρα μας), λιγο πριν μπω στην θρυλικη πλατεια Βαρδαριου.

Χωρις καποιο απροοπτο περασα ολη την Εγνατια και φτανοντας στον περιξ της εκθεσεως χωρο αμμεσως ειδα εκτος ολων των αλλων και τον ερωτισμο που αποπνεει αυτη η πολη.

Πανοπλοι σαν αστακοι αστυνομικοι μπατσοι και ολα αυτα τα ειδη ετοιμα να εφαρμοσουν τον ερωτισμο τους πανω σε οποιονδηποτε αφελη, για να δικαιολογησουν και την παρουσια τους εκει αλλα και τον μισθο τους.

Περνωντας πανω απο την βορεια πυλη κοιταξα καπως επιμονα μια κοπελα αστυνομικο απο μια ομαδα νεαρων αστυνομικων που ηταν αραγμενοι εκει. Αμμεσως ενοιωσα τις καυτες διαπεραστικες ματιες ολων των συναδερφων της

Η προκληση δεν ειναι πραξη σοφου ανθρωπου και απομακρυνα το βλεμμα μου και το αμαξι πολυ γρηγορα απο κοντα τους.

Ηδη εχω στριψει στην 3ης Σεπτεμβριου και απο εκει δια μεσου της Λεωφορου Στρατου μπαινω στην Τσιμισκη και ρεμβαζοντας παρεα με το ραδιοφωνο δυνατουτσικα και ακουγοντας ενα παλιο αγαπημενο τραγουδι τελειωνω την Κυριακατικη πρωινη μου βολτα απομακρυνομενος απο τις ερωτικες περιοχες της πολης μας χωρις καανενα απροοπτο με ζαρντινιερες και τα λοιπα.

Το τραγουδι που ακουσα στο ραδιο περνωντας την Τσιμισκη

Και τωρα τι;

Τι θα ψηφισουμε τωρα;

Ποιον να πιστεψουμε;
Ποιος ειναι ο καταλληλοτερος για να μας βγαλει απο την αδιεξοδη οικονομικη μας κατασταση;
Ποιος θα κοιταξει περισσοτερο εμας και οχι τα καρτελ και το οικονομικο κατεστημενο της χωρας;

Ποιος θα κοιταξει να λυσει τα δικα μας προβληματα και οχι να κοιταει μονο τα δημοσια οικονομικα;
Γιατι τι να το κανω εγω αν πανε καλα τα ταμεια του κρατους και το δικο μου ειναι αδειο;

Ποιος θα κοιταξει να δωσει δουλεια σε τοσα νεαρα σπουδαγμενα παιδια που περιμενουν να ζησουν απο το πενιχρο μισθο των γονιων τους; Αν και εφοσον κι αυτος υπαρχει.

Ποιος θα μπορεσει να επαναφερει την κοινωνικη ειρηνη στις πολεις μετα απο την τοση ανισοτητα που υπαρχει;

Ερωτηματα περισσοτερο απο ποτε επικαιρα που χρηζουν αμμεσης απαντησης.
Ισως καποιοι ολα αυτα τα λιγα που ανεφερα μας τα ταξουν για να παρουν το ψηφαλακι μας, ισως παλι καποιοι αλλοι να εχουν τις καλυτερες προθεσεις και να θελουν να τα δωσουν αλλα....

Εδω μπαινει ενα τεραστιο αλλα..

Ειναι σε θεση σημερα ενας πολιτικος του διαμετρηματος αυτων των πολιτικων που εχουμε να παει κοντρα στην ενεστωσα κατασταση; Θα επιτρεψουν καποιον ανθρωπο με αγνες προθεσεις να προσφερει κατι στον λαο;

Ισως να φανω απαισιοδοξος αλλα πιστευω πως οχι. Τιποτε και κανενας δεν μπορει να αντιστρεψει αυτην την κατασταση εκτος απο εμας τους ιδιους.

Τωρα που ολοι θα μας κατακεραυνωνουν με διαφορα διαφημιστικα σποτ και ανουσιες συζητησεις σε ξυλινη γλωσσα ειναι καλυτερα να τους αποστραφουμε ειναι καλυτερα να κλεισουμε το χαζοκουτι και να μην αναμασαμε το κουτοχορτο που θα προσπαθησουν να μας ταισουν.

Ηρεμα κααι με νηφαλιοτητα ας ψηφισουμε αυτους που με την σταση ζωης τους μας απεδειξαν οτι ειναι και ικανοι και κινουνται απο αγνα κινητρα.

Αντισταθείτε!

Θα αναρτησω ενα ποιημα του Μιχαλη Κατσαρου, που μου το θυμισε σημερα ο Γιαννης Καλαμιτσης απο τον real fm.
Δεν θα γραψω τιποτε αλλο. Θελω να μιλησω μονο μεσω αυτου του ποιηματος

Αντισταθείτε!

Μιχάλης Κατσαρός



Η διαθήκη μου

Αντισταθείτε
σ'αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι
και λέει : καλά είμαι εδώ.
Αντισταθείτε σ'αυτόν που γύρισε πάλι
και λέει : Δόξα σοι ο Θεός.
Αντισταθείτε
στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών
στον κοντό άνθρωπο του γραφείου
στην εταιρία εισαγωγαί - εξαγωγαί
στην κρατική εκπαίδευση
στο φόρο
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε
σ' αυτόν που χαιρετάει απ' την εξέδρα ώρες
ατέλιωτες τις παρελάσεις
σ' αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει σμύρναν
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε πάλι σ' όλους αυτούς που λέγονται
μεγάλοι
στον πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε
στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες
σ' όλα τ' ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι
σ' όλους που γράφουν λόγους για την εποχή
δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα
στις κολακίες τις ευχές τις τόσες υποκλίσεις
απο γραφιάδες και δειλούς για το σοφό
αρχηγό τους.
Αντισταθείτε στις υπηρεσίες των αλλοδαπών
και διαβατηρίων
στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη
διπλωματία
στα εργοστάσια πολεμικών υλών
σ' αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια
στα θούρια
στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους
στους θεατές
στον άνεμο
σ' όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς
στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας
ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ αντισταθείτε.
Τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε προς την
Ελευθερία.
(........)
Και συ λοιπόν
στέκεσαι έτσι βουβός με τόσες παραιτήσεις
απο φωνή
απο τροφή
απο άλογο
απο σπίτι
στέκεις απαίσια βουβός σαν πεθαμένος:
Ελευθερία ανάπηρη πάλι σου τάζουν.

"La vita è bella"

Tην ταινια "Η ζωη ειναι ωραια " με τον Ρομπερτο Μπενινι πιθανον να την εχετε δει.

Η ταινια διαπραγματευεται την ζωη ενος εβραιου πατερα σε στρατοπεδο συγκεντρωσης μαζι με τον μικρο του γιο.

Με τολμη και χιουμορ ο Μπενινι στον ρολο του Εβραιου πατερα καλλιεργει μια ειδυλιακη σχεδον εικονα για την ζωη τους εκει , στον γιο του, παιζοντας μαζι του ενα παιχνιδι. Με τον τροπο αυτον καταφερνει τελικα να τον σωσει απο το ναζιστικο μενος.

Η ζωη ειναι ωραια λοιπον, και ο Μπενινι θεωρειται και μαλλον οχι αδικα μεγαλος κωμικος ομως εγω οταν ειδα αυτην την ταινια δεν γελασα ουτε μια στιγμη μαλλον καλυτερα θα ηταν να ελεγα οτι ημουν συνεχεια με δακρυα στα ματια.

"Η ζωη ειναι ωραια" η κατα το ξενογλωσσο "La vita è bella" μια απο τις αγαπημενες μου ατακες που την χρησιμοποιω καπου καπου. Και οταν την λεω αυτοι που με ξερουν λιγο νομιζουν οτι ειμαι χαρουμενος η οτι περναω καλα. Μονο εγω ομως ξερω οτι της δινω την σημασια που δινει στην ταινια του ο σκηνοθετης της.

"Η ζωη ειναι ωραια" η τουλαχιστον ετσι πρεπει να δειχνουμε παραεξω για να μην δινουμε λαβες για αρνητικα σχολια προς το ατομο μας.
Δειτε αν θελετε και μερικες σκηνες απο αυτηντην καταπληκτικη ταινια

Σεπτεμβρης μηνας

Καλο μηνα να πω η καλη χρονια;

Σεπτεμβρης, μηνας που σηματοδοτει νεο ξεκινημα.

Μηνας που αρχιζει να μαζευεται ο καθενας στο καβουκι του και ο καθε κατεργαρης στον παγκο του.

Το καλοκαιρι τελειωσε, εκτος ισως για καποιους, αθεραπευτα ρομαντικους, που δεν λενε να το βαλουν κατω.

Ξεκινημα λοιπον ο Σεπτεμβρης για καθε λογης νεες δραστηριοτητες, Τα σχολεια αρχιζουν και μαζι τους αρχιζει και η ταλαιπωρια των μεγαλων.

Και μια και ξεκιναει νεα σεζον, κατι σαν νεα χρονια, οι αποφασεις που απο καιρο θελαμε να παρουμε και τις ειχαμε μεταθεσει για το ξεκινημα πρεπει να παρθουν.

Δεν θα κανω φετος αυτο που εκανα περσι, δεν θα ενδωσω σε πιεσεις και σε περιττα εξοδα, θα βαλω τα πραγματα και την ζωη μου σε ταξη. Θα....θα....θα...

Τοσα θα που δεν μετριουνται.

Τοσες υποσχεσεις στον εαυτο μας που μολις τις δωσουμε, σε καμμια ωρα το πολυ, δεν θα θυμομαστε ουτε μια.

Σεπτεμβρης, μηνας ανεφαρμοστων αποφασεων, μηνας προσωπικων υποσχεσεων

Μηνας ναχαμε να λεγαμε. Ενας μηνας σαν ολους τους αλλους, λιγο διαφορετικος.