Πέμπτη 30 Απριλίου 2009

Πλακα με κανεις; Και κανεις δεν γελασε!!

Καλα πλακα με κανεις;;;;; Λεει!!!!!!!

Πλάκα;;; τι ειναι η πλακα;;;;;;;;

Χιουμορ;;;;;;; Μπα!!!! Δεν το νομιζω!!!!

Πλακα ειναι ενα κακογουστο αστειο που το μονο που καταφερνει ειναι να μας εκνευρισει.
Η πλακα δεν προυποθετει γνωσεις ουτε ευστροφια.

Αντιθετα απο την πλακα το χιουμορ ειναι ικανο να μας καλμαρει τα νευρα και να μας αλλαξει την διαθεση προς το καλυτερο.

Το χιουμορ παει ανταμα με την παιδεια του ανθρωπου με την εξυπναδα του και με την σταση που κραταει στην ζωη του.

Η πλακα τις περισσοτερες φορες θιγει, δημιουργει παρεξηγησεις.

Το χιουμορ ποτε!!!!!

Λοιπον τι λετε εσεις;;

Πλακα με κανεις;; με υφος!!
η

Με ξερανες απο τα γελια;;;

Eυη Καφουρου



Το εξωφυλλο απο Το τανγκο στα θρυψαλα
μιας αγαπης



Για να παρετε μια γευση απο την δουλεια της πατηστε εδω





Τυχαια και μεσα απο τα μπλοκ γνωρισα την ποιηση της Ευης Καφουρου.

Σημερα και με την ευκαιρια της κυκλοφοριας της τριτης ποιητικης συλλογης της θαθελα να σας πω το ποσο πολυ με αγγιξε ο ποιητικος της λογος και σας προτεινω να ριξετε μια ματια στο μπλοκ της και να διαβασετε καποια απο τα ποιηματα της.

Ο τιτλος του νεου της βιβλιου ειναι Τανγκο στα θρυψαλα μιας αγαπης.

Τρίτη 28 Απριλίου 2009

Τα τραγουδια μου

Κατοπιν προσκλησης του σκρουτζακου αναρτω τα τραγουδια μου







Δευτέρα 27 Απριλίου 2009

Αναδημοσιευση απο το ulysses194.wordpress.com

Aπο εδω



κάτω τα ξερά σας απ`τις ζωές μας

Posted in Uncategorized on April 27, 2009 by ulysses194

Το γεγονός

Μέσα σε μια περίοδο 100 χρόνων και πλέον κρίσης, μέσα σε πόλεις απάνθρωπες και απρόσωπες, με την θηλιά του ενοικίου να πνίγει τους περισσότερους συνανθρώπους μας κάποιοι επέλεξαν να καταλάβουν και να οικειοποιηθούν κτήρια που επί χρόνια ήταν ακατοίκητα-“αναξιοποίητα“…παράλληλα αυτοί οι άνθρωποι τόλμησαν στην πλειοψηφία τους να έχουν πολιτικό λόγο αλλά και συμμετοχή στους κοινωνικούς αγώνες……

Σήμερα

Η εξουσία θέλει να αμφισβητήσει την ύπαρξή μας και προετοιμάζει το έδαφος για να ξεριζώσει τους λίγους ελεύθερους χώρους των σύγχρονων αστικών κέντρων…. τους ενοχλεί όπως φαίνεται η καθημερινή μας σύγκρουση με ότι σάπιο πρεσβεύουν και επιλογή μας ορίζουμε εμείς τις ζωές μας….

δεν θα αφήσουμε κανέναν νταβατζή να παίζει με την ύπαρξή μας,

όπλα μας η αλληλεγγύη και η αυτοοργάνωση

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠ`ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

Κυριακή 26 Απριλίου 2009

Φτου μας!!!!!!!!

Koντευουν μεσανυχτα.....μπρρρρρρρρ

Τα φαντασματα παρεα με τα βαμπιρ ειναι ετοιμα να ξεχυθουν στους δρομους, ν αρπαξουν ανυποψιαστους διαβατες .
Κοντευουν μεσανυχτα και κατω απο τους φανοστατες μεσα σε παρκα, πανω σε βρωμικα παγγακια καθονται κατι ξεχασμενες απο τον Θεο Ηλιο ψυχες. Ψυχες απολυτα μονες, σωματα ρακενδυτα, κορμια σπασμενα.

Κανεις, ουτε τα βαμπιρ ουτε ακομη και τα φαντασματα ασχολουνται μαζι τους.
Ζουν την απολυτη μοναξια του κρυου και της βροχης.

Ρακενδυτες, ντυμενες με τα κουρελια της χαμενης τους αιγλης, μαζευουν τα σκουπιδια των αναμνησεων τους και κλεινουν τα ματια τους χωρις υπνο και χωρις ονειρα. Οι εφιαλτες τους ειναι γλυκυτεροι απο τον εφιαλτη της μερας τους.

Τα βαμπιρ τους προσπερνουν μη ριχνοντας τους ουτε ενα βλεμμα τα φαντασματα δεν τους πλησιαζουν ποτε.

Περναει και η ζωη απο διπλα και αυτοι ανημποροι να την δουν της γυριζουν την πλατη.

Την καληνυχτισαν προ πολλου.

Με το περασμα των φρικτων πλασματων του μεσονυχτιου απλωνεται σιγαλια και καταχνια. Στο περασμα τους φριχτοι υποκωφοι ηχοι απλωνονται στην μικρη πλαση του παρκου.
Οι ανυποψιαστοι που δεν βλεπουν τα πλασματα τους σκοτους μπερδευονται, ουρλιαζουν, χτυπιουνται και τα βαζουν με τα φτωχα πλασματα του Θεου

Να φυγετε, να φυγετε μολυνετε την πλαση μας.

Τα καροτσια με τα υπαρχοντα αφηνουν στριγκλιες καθως οι φτωχουληδες του Θεου φευγουν μη μπορωντας να μεινουν στον μικροκοσμο των ανυποψιαστων.

Φτου μας!!!!!!!!!!!

Σάββατο 25 Απριλίου 2009

Συνταγη για λουφα

Να σας δωσω μια συνταγη;

Καλα αν δεν θελετε αλλαξτε καναλι.... συγνωμη , μπλοκ.
Σημερα λοιπον θα φτιαξουμε ενα πολυ ωραιο φαγητο για να το φαμε ολοι μαζι.

Λοιπον αφου ξυπνησουμε το πρωι και αφου ριξουμε μια ματια στο ψυγειο και διαπιστωσουμε οτι δεν εχει τπτ παιρνουμε την αποφαση να παμε στο σουπερ.

Αφου περασουμε απο την πλατεια για το συνηθισμενο καφεδακι καθομαστε να το απολαυσουμε
με συντροφια την αναγνωση των αγαπημενων στηλων του "ΦΙΛΑΘΛΟΥ".

Τωρα λοιπον που τελειωσε και αυτο ειμαστε ετοιμοι για τα ψωνια απο το μαρκετ.
Πληρωνω τον καφε και παραγγελνω ενα ουισκακι να το πιω παρεα με τον Οδυσσεα που δουλευει στο καφε και επ ευκαιρια να τον δω και λιγο μια και στο σπιτι δεν ταιριαζουν οι ωρες μας.

Μετα και το τριτο ουισκι βαδιζω ακαθεκτος στο διπλανο σουπερ μαρκετ για τα ψωνια του φαγητου που θελω να ετοιμασω.

Ψωνιζω ενα σωρο βλακειες και οταν φτανω σπιτι βλεπω οτι πηρα αλλ αντ αλλων.
Τα παραταω οπως ειναι και γερνω λιγο να ξεκουραστω πριν τελικα μαγειρεψω.
Αργα το απογευμα που ανοιγω τα ματια μου ολα ειναι στην θεση που τα αφησα.

Σηκωνω το τηλεφωνο και παραγγελνω μια πιτσα με δυο πρασινες οχι σαλατες αλλα μπυρες.

Τωρα αν θελετε να σας πω πως γινεται η πιτσα θα σας το πω καμμια αλλη φορα.
Σημερα σας ειπα την συνταγη του πως να λουφαρετε .

Ξερετε κατι;
Μου αρεσει πολυ η δουλεια μπορω να κατσω να την κοιταω με τις ωρες

Ηθικον διδαγμα: Ειμαι τεμπελης εκ πεποιθησεως, η αναγκη με κανει και δουλευω

Πέμπτη 23 Απριλίου 2009

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ

Ανημερα της ονομαστικης μου γιορτης θαθελα να ασχοληθω με ενα θεμα πολυ αληθινο και να αφησω για λιγο την βαρια φιλοσοφικη συζητηση περι της μοναξιας μας.

Βαθια μεσα μου ειχα την πιστη, κατι πιο πανω απο βεβαιοτητα, οτι ο θεος με κοιταει με την ακρη του ματιου του, παντα. Διπλα μου παντα εχω ενα καλο αγγελο και με προσεχει

Το καταλαβα και χθες αυτο μετα απο το μηνυμα που μου εστειλε.

Βρισκομαι ξαπλωμενος, απο την μεση και πανω γυμνος, καλωδιωμενος για μια καρδιολογικη εξεταση.
Ο ηχος των ιατρικων μηχανηματων βγαλμενος απο χιτσκοκικη ταινια. Η απολυμασμενη ατμοσφαιρα βαρια οπως και το κλιμα.
Ειμαι λοιπον, χωρις να πολυασχολουμαι, ανασκελα ξαπλωμενος και ταξιδευω, περιμενοντας να τελειωσει η νοσοκομα το καρδιογραφημα και να την κοπανησω.

Ελα μου ομως που δεν ηταν ετσι!!!!!!!
Ο ανησυχα καθησυχαστικος τονος της φωνης της νοσοκομας με επνιξε. Μαυρα φιδια με ζωσανε. Πρωτη φορα ενοιωσα τοσο πολυ εγκλωβισμενος και για πρωτη φορα καταλαβα πως νοιωθουν αυτοι που ειναι αναγκασμενοι να περασουν νοσηλευομενοι μερες η μηνες σε καποιο νοσοκομειο.

Η μπασα και με βαρια χωριατικη προφορα φωνη του αγγλοσπουδαγμενου γιατρου ακομη ηχει στα αυτια μου. Κοιτα να ριξεις την πιεση σου, κοιτα να αλλαξεις χαρακτηρα και τροπο σκεψης. Αλλαξε τις προτεραιοτητες σου. Δες λιγο τον Γιωργο.

Σημερα ημερα καθαρα δικη μου, ημερα της ονομαστικης μου γιορτης καταλαβαινω ποσο μεγαλη αξια εχουν οι ευχες για καλη υγεια που δεχομαι ,και ποσο καλος σταθηκε μαζι μου ο Θεος.
Ποτε δεν χρειαστηκε να περασω μια δοκιμασια με βαρια αρρωστεια νοσηλευομενος. Ποτε δεν περιορισε κατι, πλην του οικονομικου, τις κινησεις μου.

Αισθανομαι απεριοριστη ευγνωμοσυνη για αυτο. Και θελω να το φωναξω δυνατα αυτο το ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Τετάρτη 22 Απριλίου 2009

Με λενε Γιωργο

Το Πασχα περασε. Αυτο ηταν και παει.
Παμε γι αλλα τωρα.
Τωρα περιμενουμε την Πρωτομαγια για να ξεφαντωσουμε και για να σκασουμε παλι στο φαι .

Μεσολαβει και η ονομαστικη μου γιορτη και οσο ναναι θα ειναι μια μερα ξεχωριστη.
Βεβαια οπως ειναι φυσικο δεν θα γιορταστει και πολυ λογω του οτι δεν ειναι αργια αλλα αν καποιος φιλος μας τιμησει και μας επισκεφτει οχι δεν θα πουμε.

Γιωργος λοιπον.

Οπου Γιωργος και μαλαμα κατ αλλους βεβαια καθαρμα.

Γιωργος εκ παρεκτροπης της υψιστης θεας τυχης. Για Αποστολος ξεκινησα Γιωργος γυρισα.

Περιμενοντας λοιπον την Πρωτομαγια θα γιορτασω την ονομαστικη μου γιορτη.

Φυσικα θα κανω τα ιδια πραγματα, οπως μια συνηθισμενη μερα.

Πρωινο ξυπνημα απο τις εξη, ανοιγμα του μαγαζιου και ψωνια . Βολτα στην αγορα για προμηθειες του μαγαζιου.

Το βραδυ; Μην το πειτε!!
Δεν εχει εξοδο. Σπιτι και οτι κατσει. Και μαλλον ιντερνετ θα κατσει. Αν ερθει κανεις επισκεψη καλως ναρθει. Οι πιτσαριες να ειναι καλα και οι παγωμενες μπυριτσες.

Μεχρι λοιπον το τριημερο της πρωτομαγιας να ειμαστε καλα και να περναμε καλυτερα


Ειμαι ο Γιωργος ο alterego σας, και μολις τελειωσα.

Δευτέρα 20 Απριλίου 2009

Μεταπασχαλινες σκεψεις

Διανυω ηδη την τεταρτη και τελευταια μερα των πασχαλινων διακοπων και ενω αρχισα να βαριεμαι την απραγια και το καθησιο ουτε μου θελω να γυρισω στην δουλεια.

Η αληθεια ειναι οτι και εγω δεν ξερω, τι τελικα ειναι αυτο που θελω.

Θελω σιγουρα να δραστηριοποιηθω και να βγω απο το τελμα της πεζης και ανιαρης καθημερινοτητας, που με οδηγει σε σπασμωδικες επαγγελματικες κινησεις.
Αλλα και μεσα σ αυτην την γενικευμενη οικονομικη κριση που επικρατει, τι αραγε θα μπορουσε να κανει ενας μικροεπαγγελματιας ο οποιος μολις που μετα βιας κραταει ακομη ορθια την δουλεια του;

Αυριο λοιπον που θα ερθει η ωρα να παω στο μαγαζι θα πρεπει να μπουν οι σκεψεις σε μια σειρα και να να παρθουν αποφασεις για να μπορεσω μεσα σ αυτο το μπερδεμενο γιγνεσθαι να συνεχισω την λειτουργια της μικρης μου επιχειρησης. Διαφορετικα θα πρεπει οσο ειναι ακομη νωρις και πριν τα χρεη με πνιξουν να δω τι αλλο θα μπορουσα μα κανω, τι αλλο θα μπορουσα να σκαρφιστω για να συνεχισω να επιβιωνω με καποιο ανεκτο βιωτικο επιπεδο

Οσο για το πως περασα το Πασχα;
Ησυχα και οικογενειακα. Και τα παϊδακια μου τα εψησα και το τσιπουρακι μου το ηπια και στο σπιτακι μου γυρισα με ασφαλεια.

Αληθεια τι αλλο θα μπορουσα να ζητησω;

Δοξασοι ο Θεος και του χρονου καλυτερα

Σάββατο 18 Απριλίου 2009

Φιλια απο συμφερον

Μεγαλο Σαββατο σημερα.
Σαββατα Κυριω τω θεω σου.
Ετσι και εγω σημερα καθομαι, με θεικη εντολη παρακαλω.

Και παλι στα παλια ειμαι, στο χωριο μου τοτε.
Ειμαστε λοιπον, και λεω ειμαστε, γιατι δεν ειμαι μονος αλλα ειμαι παρεα με τον φιλο μου.
Μεγαλο Σαββατο και εμεις εχουμε ξεκοκκαλισει κατι μικρους καουμπους και σεριφηδες.
Ξερω ντροπη μας αλλα ακομη δεν ηρθε η ωρα μας για την Αγια Γραφη. Πολυ αργοτερα θα γινοταν και αυτο.
Ετσι τελειωσε και το δημοτικο στο χωριο με καουμπουδες και σεριφηδες.
Για εκκλησια ακομη ουτε λογος να γινεται μας αρκουσε που δεν ειχαμε μαθημα.
Αργοτερα στο γυμνασιο περασαμε και σε αλλα αναγνωσματα και σε αλλες ιδεες πολυ πιο προχω, αλλα ακομη ουτε λογος για εκκλησια και τα τοιαυτα παρ ολη την πιεση απο τις κακομοιρες τις μαννες μας.
Αργοτερα και αφου τελειωσαμε το λυκειο οι δρομοι μας χωρισανε.
Αλλος για Ιταλια τραβηξε κι αλλος για Σαλονικη.
Ειπα χωρισαν οι δρομοι μας, οχι ομως οι καρδιες μας, και οποτε τυχαινε να ειναι στι χωριο και συναντιομαστε οι συζητησεις μας τραβουσαν σε πολυ μεγαλο μακρος.
Καποτε ηρθε και η ωρα να γινει και ο οριστικος χωρισμος.
Αποφασισε να φυγει οριστικα.
Σταθηκε παληκαρισια μπροστα στον Χαρο και το μονο που μου ειπε ειναι: Φιλε μου το μονο που αξιζει στη ζωη ειναι η αξιοπρεπεια.. Και εφυγε αξιοπρεπης οπως αξιοπρεπης εζησε παρ ολες τις εξαρτησεις που τον κυνηγουσαν απο την εποχη της Ιταλιας.

Σημερα τοσα χρονια μετα απο την αναχωρηση του τον θυμηθηκα με ενοχα αισθηματα απεναντι του. Κερδισα απο αυτην την φιλια πηρα πολλα και δεν ειμαι σιγουρος αν εγω εδωσα.

Αν τελικα η ζωη ειναι ενα ατελειωτο συμφεροντολογικο αλισβερισι εγω νοιωθω οτι απ αυτην την φιλια αποκομισα σημαντικα κερδη που τωρα τα εξαργυρωνω στο χρηματηστηριο της ζωης

Παρασκευή 17 Απριλίου 2009

Η παλια καμπανα

Mεγαλη Παρασκευη σημερα.

Ε και; Εχει καμμια σημασια σημερα;

Θυμαμαι αυτην την μερα στο χωριο να χτυπαει η καμπανα ολη μερα πενθιμα. Η παλια καμπανα οχι αυτο το εκτρωμα που τοποθετησαν τα τελευταια χρονια και ξεσηκωνει ολο το χωριο με τις φαλτσες νοτες του.
Η παλια καμπανα ειχε ψυχη και ο καντηλαναφτης που την χτυπουσε εβαζε μεσα και την δικια του και οι δυο ψυχες της καμπανας και του κωδωνοκρουστη κελαηδουσαν ηχο γλυκο ηχο λυπητερο την μεγαλη Παρασκευη, ηχο χαρμοσυνο την ανασταση.
Οχι η νεα καμπανα δεν εχει ουτε ψυχη ουτε και η ΔΕΗ που στελνει το ρευμα της για να γυριζουν τα γραναζια και να χτυπαει εχει, γιατι αν ειχε δεν θα εκοβε το ρευμα απο φτωχους που δεν εχουν να πληρωσουν.

Δεν ξερω γιατι τα περισσοτερα πραγματα στην ζωη μου τα συνδεω με τις αισθησεις μου. Και την μεγαλη Παρασκευη την εχω συνδεσει με τον πενθιμο ηχο της παλιας καμπανας του χωριου μου.

Για μενα η παλια καμπανα του χωριου μου σημαινει Μεγαλη Παρασκευη. Και ειμαι χαρουμενος που αυτη μου την μνημη την κουβαλαω και μαλλον θα την κουβαλαω μαζι μου μεχρι να κλεισω τα ματια μου.

Πέμπτη 16 Απριλίου 2009

Κοκκινη Πεμπτη

Mεγαλη Πεμπτη.
Αλλιως Κοκκινη Πεμπτη.


Απο μικρος θυμαμαι την μαννα μου να βαφει τις μερα αυτη τα αυγα κοκκινα.
Καποιες αλλες γειτονισσες εκει στο χωριο τα καναν πιο παρδαλα κιτρινα, μπλε, πρασινα και δεν συμμαζευεται.
Εγω εβαφα τις πλερεζες μου. Σε μαυρο παντα χρωμα.
Αν δεν με αφηνε να δοκιμασω αυγο τοτε τα εκανα ομελετα.

Απο μικρος κατι βαρυ με πλακωνε καθε μεγαλοβδομαδο.
Εγω ηθελα να χαρω να τρεξω να παιξω και να φωναξω στις γειτονιες την χαρα μου που δεν ειχαμε μαθηματα και ολοι συνηγορουσαν οτι επρεπε να ειμαι λυπημενος λογω του οτι ο Χριστος ηταν επανω στον Σταυρο Του.

Για τετοια επιβολη συναισθηματων μιλαω.
Εξω να ειναι ολα στολισμενα με τα αξεσουαρ της ανοιξης και εγω επρεπε να ειμαι κατσουφης και στεναχωρημενος επειδη ο Χριστος ηταν πανω στον Σταυρο.
Μα, ψελλιζα, αφου θα αναστηθει, ειμαι σιγουρος καθε χρονο το κανει γιατι θα πρεπει να ειμαι λυπημενος;

Ετσι!!!!!!

Ετσιιι;

Ετσι!!!!

Καλα, απαντουσα και εκανα του κεφαλιου μου.
Και το αυγουλακι μου το ετρωγα και πολυ χαρουμενος ημουν.

Οχι, οχι την ανασταση. Ολη την εβδομαδα των Παθων ημουν χαρουμενος.
Ηταν η βεβαιοτητα οτι θα αναστηθει!!!!
Και παντα μα παντα αυτος ανασταινονταν. Ποτε Του δεν μου χαλασε το χατηρι, ποτε Του δεν με απογοητευσε μεχρι τωρα.

Να γιατι δεν μπορω να προσποιηθω και τωρα οτι ειμαι λυπημενος . Το ξερω οτι κι αν ειναι επανω στον Σταυρο Του, ακομη, οτι θα αναστηθει και παλι, αρκει να ειμαι καλα και να περιμενω την ωρα Του

Καλη βεβαιη Ανασταση.

Τρίτη 14 Απριλίου 2009

Μια ομορφη ανοιξιατικη μερα

Μα τι ωραια που ειναι η ανοιξη!!!!!!!!!!!!!
Τα χελιδονια ερχονται!!!!!!!
Τα λουλουδια ανθιζουν και η φυση μοσχοβολαει!!!!!!!!!!!
Χθες ειδα και εναν πελαργο. Μα τι ωραια που ηταν!!!!!!!!!!!
Αααααααα θα μας κακομαθει η ανοιξη και δεν θα μπορουμε να αντεχουμε τις αλλες εποχες!!!!!!!

Μια ομορφη μερα στην εξοχη ηταν η χθεσινη. Βολτιτσα στην φυση και πικ νικ διπλα στο ποταμι.
Στο τελος ολοι μαζι μαζεψαμε και τα σκουπιδια που ειχαμε για να τα ξαναβρουμε καθαρα την αλλη φορα που θα πηγαιναμε εκει.

Με μεγαλη χαρα ακουγαμε ολα τα παιδακια την δασκαλα να μας τραγουδαει τραγουδακια της ανοιξης και με μεγαλη χαρα τραγουδησαμε και εμεις.

Μα τι ωραια που ειναι η ανοιξη!!!!!!!!!!!!


Πληροφοριες για την ανοιξη θα βρειτε στο ημερολογιο

Παρεπιπτοντως ξεχασα να αναφερω οτι σημερα το πρωι δεχτηκα ενα τηλεφωνημα απο τον λογιστη μου και με ενημερωσε για το υψος του ΦΠΑ.

Παρασκευή 10 Απριλίου 2009

Συζητησις περι του επιπεδου

Επειδη εγινε πολυς λογος για το επιπεδο του καθενος θα ηθελα να μου πει καποιος τι σημαινει αυτο που λεμε
"Εχω επιπεδο" και αν ειναι δυνατον ποτε το εχω αυτο;
Για παραδειγμα ας πουμε:


Εχω επιπεδο

Οταν ακουω Αρβανιτακη και οταν ακουω Τερλεγκα το χανω;

Οταν διαβαζω Καββαδια , Εμπειρικο, Παπαδιαμαντη και το χανω οταν ξεχνιεμαι με ενα Αρλεκιν η με Ζεραρ ντε Βιλιε;

Οταν παρακολουθω μια μονομαχια Φεντερερ-Ναδαλ και οχι οταν ενα ντερμπι Παοκ-Ολυμπιακου;

Οταν παω σε μιουζικ χωλ και δεν εχω οταν παω σε σκυλαδικο της εθνικης οδου;

Οταν εχω τελειωσει πανεπιστημιο και οχι οταν αποφοιτω απο δημοτικο;

Για μενα επιπεδο ειναι οχι αυτα που παιρνεις η αντιλαμβανεσαι αλλα αυτα που μπορεις να δωσεις Εχεις να δωσεις κατι στους αλλους μπορεις να τους σταθεις εισαι διατεθιμενος να πονεσεις με τον πονο του να χαρεις με την χαρα του; Ε ναι για μενα οχι μονο εχεις επιπεδο αλλα σε βλεπω και εγω πολυ ψηλα μονο και μονο επειδη ερχεσαι στο δικο μου το μποι και μου χτυπας φιλικα την πλατη.

Τελος για μενα επιπεδο και υψηλο μαλιστα, και αν κανω λαθος διορθωστε με, ειναι τα οικογενειαακα γλεντια του φιλου μου του Θαναση η καταθεση ψυχης της συζυγου του Εφης στις ανησυχες σκεψεις οι πινακες της Φωτεινης στο δικο της μπλοκ η ποιηση της Ευης Καφουρου, οι συναισθηματικα φορτισμενες και με χιουμορ δοσμενες αναρτησεις της Ελενας στο taksidia kai ksidia η σοβαροτητα του νεαρου μας φιλου 117 οι παραμυθενιες αναρτησεις του ενηλικα πλεον Σκρουτζακου η σπουδαιοτητα του θεματος που καταπιανεται ο Οδυσσεας μου ulysses194.wordpress.com/ στο μπλοκ του, το απιστευτο χιουμορ του κακου λυκου, η παντα προσεγμενες αναρτησεις της Φωτεινης της καρπαθιωτισσας η αμμεσοτητα των σχολιων του loner οι εξαρσεις της boubous οι εμπεριστατωμενες αναρτησεις της Πασχαλινας και ο λυρισμος των αναρτησεων του Γιαννη Παππα
Αν ξεχναω καποιον ζητω να με συνχγωρησει και υποσχομαι να επανορθωσω με μελλοντικη αναρτηση μου
Πειτε μου λοιπον και εσεις πως αντιλαμβανεστε αυτο που λεμε επιπεδο σε εναν ανθρωπο

Πέμπτη 9 Απριλίου 2009

Θελω την γνωμη σας

«Η μοναξιά σου κάνει διπλή τη δική μου μοναξιά», είναι μια φράση από το λιμπρέτο της όπερας Begehren (Επιθυμία).

Βρηκα αυτην την φραση σε ενα μπλοκ και σκεφτηκα οτι ισως θα θελατε να την σχολιασετε.

Η δικη μου αποψη οσον αφορα στο θεμα της μοναξιας ειναι οτι σημερα οι ανθρωποι επικοινωνουν μεσω της μοναξιας τους, με αιτια την μοναξια τους, οπως θελετε πειτε το.

Αν νομιζετε οτι κατι εχετε να πειτε πανω σ αυτο ευχαριστως να ανταλλαξουμε αποψεις και γνωμες

Τετάρτη 8 Απριλίου 2009

Οριζοντας και οριζοντες

Οριζοντας. Γραμμη του οριζοντα. Το σημειο οπου ενωνεται η γη με τον ουρανο. Σημειο νοητο που στην πραγματικοτητα δεν υπαρχει πουθενα. Το βλεπουμε ομως και πιστευουμε οτι εκει ενωνεται ο ουρανος με την γη μας. Οταν ο ουρανος ενωνεται σε σημειο που βρισκεται η θαλασσα τοτε οι ποιητες μιλανε για την θολη γραμμη του οριζοντα

"Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής,
των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων,
και θα πεθάνω μια βραδυά σαν όλες τις βραδυές,
χωρίς να σκίσω την θολή γραμμή των οριζόντων..."


Τι μ επιασε θα πειτε παλι σημερα και κανω αναφορα στον οριζοντα;
Νομιζω οτι αυτο το τοσο απλο πραγμα, το να εχουμε ανοικτο οριζοντα και μεταφορικα και κυριολεκτικα ειναι ενα πραγμα που εμεις , οι κατοικοι των πολεων, παρ ολο που το εχουμε αναγκη το στερουμαστε.
Καπου σε μια ανυποπτη στιγμη ειχα διαβασει οτι το να βλεπεις τον οριζοντα επιδρα πολυ στο να εχεις καλη ψυχικη διαθεση. Ειδικος δεν ειμαι επι του θεματος αλλα απο μια μικρη αναδρομη στην μνημη μου το διαπιστωσα. Καθε φορα που ειχα καιρο να βγω απο την πολη κατι σαν να μου ελειπε, και οταν ανοιγομουν με το αμαξι η την βαρκα στις εξοχες η στις θαλασσες επαιρνα τετοια χαρα που και εγω δεν ηξερα που την χρωστουσα.
Αφησαμε ολοι καποτε τα χωρια μας να ερθουμε στις πολεις να ανοιξουμε τους οριζοντες μας στις δουλειες και στην ζωη μας.
Ποσο μα ποσο λαθος καναμε. Που να φανταζομασταν οτι ανοιγοντας αλλους οριζοντες θα κλειναμε την ζωη μας σε τεσσερα ντουβαρια αντικρυζοντας καθε μερα γκριζους τσιμεντενιους ογκους και οχι το απεραντο πρασινο η γαλαζιο μεχρι την γραμμη του μονου υπαρκτου οριζοντα παρολο που ξερουμε οτι δεν υπαρχει στ αληθεια

Αυτες ειναι οι ταινιες που τις ξαναβλεπω ευχαριστως

Μετα απο προσκληση που μου απηυθυνε η Ελενα παιρνω την αποφαση να σας εκθεσω τις ταινιες που ειδα και μου αρεσαν.

Η πολιτικη κουζινα φυσικα για την εξαιρετικη της ατμοσφαιρα για το συναισθημα που αποπνεει και για την εξαιρετικη μουσικη της Καραινδρου

Ο τελευταιος των μοικανων για ολα για την φωτογραφια της για το θεμα που διαπραγματευεται και κυριως κυριως για την απιστευτη μουσικη της. Ειναι το πιο αγαπημενο μου σαουντρακ

Ο σημαδεμενος φυσικα με τον ηθοποιο των ηθοποιων τον Αλ Πατσινο

Η εκτη αισθηση για την απιστευτη ανατριχιλα που με προκαλεσε στο τελος

Η βιλα των οργιων αν θυμαμαι καλα με τον Χρονη Εξαρχακο Για πολυ γελιο μιλαμε


Σιγουρα αν το παιδεψω θα πω κι αλλες που μου αρεσαν, οπως οι κλασσικες πια Λωρενς της Αραβιας και Μπεν Χουρ το μιουζικαλ Evita με την απιθανη Μαντονα στο ρολο της Evita και πολλες αλλες, αποκαλυψη τωρα, ομορφα χωρια ομορφα καιγονται, οι κυνηγοι της χαμενης κιβωτου, τι να πρωτοπει κανεις;

Μενω ομως στις πεντε για λογους αρχης

Τρίτη 7 Απριλίου 2009

Θα παρω σβαρνα τα μπλοκ σας

Σημερα δεν θα γραψω τιποτα. Γιατι δεν θελω να γραψω καποιο ανεκδοτο χιλιοειπωμενο. Γιατι δεν θελω να αναρτησω κατι που το βρηκα σε αλλο ιστοτοπο. Γιατι δεν θελω να πω κατι που δεν θα ενδιαφερει κανεναν. Γιατι αισθανομαι τοσο αδειος μεσα μου που δεν εχω τπτ να δωσω.
Σημερα θα κανω γυρα στα μπλοκ τα δικα σας. Θα ψαξω να δω κατι καινουριο βγαλμενο απο την ψυχη σας η απο την φαντασια σας και παρακαλω μην με απογοητευσετε.
Σημερα θα παρω σβαρνα τα μπλοκ και θα ψαξω να βρω το χαμμενο νοημα και θελω να δω μεσα απο την φαντασια σας αν υπαρχει ακομη κατι να κανουμε για να παρουμε μπροστα.
Καλη σας μερα

Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

H συναυλια της παραφωνιας

Η συναυλια της παραφωνιας η αλλιως η καθημερινοτητα μου σε ρε, οχι ελλασονα αλλα, γαμω το στανιο μου.
Ηχος πρωτος 6.10 π.μ. Ηχος μακροσυρτος σπαστικος σε καλει οχι μονο να ξυπνησεις αλλα και να σηκωθεις. Κανω τον ψοφιο κοριο αλλα 6.19 παλι τα ιδια.
Ηχος δευτερος. Η μιζα και η μηχανη του αυτοκινητου. Φτου σου γμτ τζαμπα τα λεφτα για το σερβις, παλι σαν τρακτερ ακουγεται.
Ακολουθουν τα πνευστα απο τις κορνες των πισινων και οι κορονες του στυλ ''ξεκινα μαλακα"μεσημεριασε.
Και μετα απο ολη αυτη την συνχορδια μπαινει και η χορωδια. Ελα ρε που εισαι μια ωρα ειμαστε απ εξω και περιμενουμε. Και ακολουθει ο χορος να σιγονταρει τον τενορο.
Με αυτα και με κεινα τελειωσαμε με την εισαγωγη και ερχομαστε στο κυριως μερος.
Με μιας αρχιζουν να μπαινουν ολα τα οργανα της ορχηστρας των βασανων. Ολα τωρα ειναι σε οργασμο οι εξαερισμοι οι απορροφητηρες, τα φλογιστρα, οι φουρνοι και εγω να διευθυνω εξαλλος και βλοσυρος μην τυχον και κατι παιξει καμμια λαθος νοτα .
Ακολουθει σιγη και παυση που λενε,ισως και τσιγαρακι, μεχρι να ανεβουν στο παλκο οι τραγουδιστες.
Και τοτε να δεις τραγουδια.
Φερε σουπιες, φερε σουτζουκακια φερε και σαρμαδακια.
Φερε μας και την τελευταια μαλαματινα να την πιουμε και να φυγουμε. Φερε και μια για τον δρομο. Και το προγραμμα επιτελους εδω τελειωνει αλλα η συναυλια οχι.
Συνεχιζεται σε αλλη σκηνη
Στο σπιτι
Η στριγγλια απο τα φρενα του αστικου με το κομπρεσερ του οδοντιατρου στον κατω οροφο δενει, οχι την μουσικη αλλα, τα νευρα μας κομπο
Και για φιναλε εχω τις βγαλμενες εξατμισεις των παπακιων με συνοδεια τα σκυλαδικα των μερακληδων γιωταχιδων που διερχονται της κεντρικης οδου μπροστα απο το ησυχαστηριο μου.
Κυριες και κυριοι η παρασταση ελαβε τελος. Αν μπορεσω θα το κλεισω επιτελους το ματι

Σημειωση: Την ιδεα για αυτο το ποστ μου την εδωσε ο φιλος μου thanasis οταν μιλωντας το βραδυ μου ειπε οτι καθεται στο μπαλκονι του στο χωριο και ακουει την συναυλια απο τα βατραχακια και τα τρυζονια. Ζηλεψα λοιπον και παραθετω εδω την δικη μου συναυλια

Κυριακή 5 Απριλίου 2009

Η απιστευτη ελαφροτητα της βαρειας τους γνωμης

Τους συνανταμε κυριως στα μικρα καφε και στις μεγαλες παρεες. Η συζητηση τους περιστρεφεται παντα γυρω απο το ιδιο θεμα. Και η γνωμη τους δεν επιδεχεται αμφισβητησης.
Τυποι απιστευτα βαρετοι και τελειως ανουσιοι. Ειναι το ιδιο πολυξεροι σαν αυτους που τα ξερουν ολα και για ολα.
Τι τους νοιαζει αυτους αν οι γνωσεις τους πανω στο θεμα τους εσενα σε αφηνει παγερα αδιαφορο. Αυτοι την μαλακια τους θα την πουν, θελεις δεν θελεις να την ακουσεις.
Τυπος Α. Απειρες γνωσεις πανω στα αυτοκινητα και ναχαμε να λεγαμε. Πανω σε επιδοσεις, σε συστηματα, σε ζαντολαστιχα, σε ηχο και παει λεγοντας
Τυπος Β. Γκομενιαρης και γαμικουλας. Ενιοτε επιδεικνυοντας και ξυνοντας τον ανδρισμο του ενωπιον γυναικων
Τυπος Γ. Ποδοσφαιροφιλος. Γνωριζει τα παντα απο το προσκηνιο εως το παρασκηνιο και απο την παραγκα μεχρι και την βιλα.
Τυπος Δ. Κομματοσκυλο. Για ολα εχει και μια εξηγηση ασχετως αν εσενα ουτε σε καλυπτει ουτε, πολυ περισσοτερο βεβαια , σε ενδιαφερει
Ανα ρωτιεμαι καμμια φορα αν ποτε τους εχουν ασχοληθει με τπτ αλλο; Μα καλα δεν εχουν αλλο θεμα στην ζωη τους;
Δεν εχουν παιδια;
Δεν εχουν ονειρα, φιλοδοξιες, δουλειες, τιποτε αλλο να ασχοληθουν;
Η αβασταχτη ελαφροτητα της βαρειας τους γνωμης πεφτει σαν τουβλο πανω στο κεφαλι μου και μου συνθλιβει την διαθεση με κανει κομματια και εμενα και την ψυχολογια μου.
Χιλιες φορες μονος παρα με τετοια παρεα

Σάββατο 4 Απριλίου 2009

Tα ηπια σημερα.

Και ναμαι παλι εδω.
Ειμαι εδω μετα απο τσιπουρα και καλη παρεα.
Τα ηπια για να σας το κανω λιανα.
Και εκει που ηθελα να κανω ανρτηση και να πω ποσο πολυ χαλια ειμαι και ποσο πολυ βιδωμενος, ολα αλλαξαν ξαφνικα.
Και ειμαι πολυ στα χαι μου τωρα.
Ετσι ειναι τελικα. Διαβασα και μια αναρτηση του κακου λυκου και θυμηθηκα ενα παλιο που λεγαμε απο τα χρονια της επαναστατικης μας νιοτης.
Τι θελει λοιπον ο εργατης για να ζησει;
Λιγο ψωμι, λιγο κρασι και ενα καλο ........ καταλαβαινετε τι. Να μην τα λεμε και ολα.
Τα ηπιαμε με τον φιλο και τωρα καθομαι και γραφω και εγω δεν ξερω τι.
Αλλο ομως ειναι το θεμα.
Το θεμα ειναι οτι μετα απο τοση τσιπουριαση αισθανομαι περιφημα και θελω να συνεχισω με κατι αλλο.
Εξω ντερτια και καημοι. Δεν θα μας πεθανουν με οτι κα
ι να μας κανουν

Τετάρτη 1 Απριλίου 2009

Πρωταπριλιατικες φαρσες

Θα ημουν δε θαμουν καμμια εικοσιπενταρια χρονων οταν ητανπρωταπριλια και ειπα να κανω μια φαρσα στην παρεα που ειμασταν για διασκεδαση την προηγουμενη νυχτα σε ενα νυχτερινο μαγαζι της πολης μου.
Η παρεα ηταν αρκετα μεγαλη και το κεφι ηταν σε υψηλα επιπεδα. Αλλες εποχες τοτε βλεπετε. Το κεφι μας οπως συνιθιζεται τραβηξε τα φωτα των φωτογραφων και τα φλας αναβοσβησαν παρα πολλες φορες.
Την επομενη οπως σας ειπα ηταν πρωταπριλια και μια και το σκηνικο ηταν ετοιμο στημενο απο την προηγουμενη αρχισα τα τηλεφωνα στους φιλους που διασκεδαζαμε παρεα το βραδυ.
-Δεν θα το πιστεψετε ελεγα, αλλα ειμαστε πρωτη μουρη σε κοσμικη στηλη της ταδε εφημεριδας.
Ποτε να μην πιστευεις καποιον οταν αρχιζει με την φραση "Δεν θα το πιστεψεις" σιγουρα ψεμα θα πει.
Το σουσουρο που εγινε πηρε διαστασεις που ουτε τις φανταζομουν. Ολοι ψαχναν την συγκεκριμμενη εφημεριδα και μεχρι να καταλαβουν το δουλεμα περασε και η μερα. Φυσικα και δεν σηκωνα το τηλεφωνο μετα απο αυτο. Αλλα νομιζω οτι δεν πειραξε κανεναν και ολοι γελασαμε αργοτερα

Και αλλη μια φαρσα εκανα αλλα ενοιωσα ασχημα που στεναχωρησα και ανχγωσα καποια φιλη και κουμπαρα μου.
Πρωτοβγαλτη τοτε ασφαλιστρια αυτη, ειχε κανει συμβολαιο αυτοκινητου τον πατερα μου την προηγουμενη. Πρριν ακομη βγουν τα συμβολαια και ισχυσει κανονικα η ασφαλεια επεσε ναναι πρωταπριλια. Της τηλεφωνησα λοιπον και της ειπα οτι ο πατερας μου προξενησε ενα ατυχημα και εεπρεπε η ασφαλεια να αποζημιωσει τον παθοντα.
Καταλαβαινετε τι και πως ενοιωσε εκεινη την στιγμη. Ξεκινουσε την καριερα της με μια αναποδια και δεν ηξερε και πως επρεπε να ενεργησει μια και δεν ειχαν ακομη εκδοθει τα επισημα συμβολαια.
Αισθανθηκα τοσο ασχημα οταν ακουσα την ξεψυχισσμενη της φωνη στο τηλεφωνο που δεν αντεξα και της ειπα την αληθεια.
Εκτοτε μουφυγε καθε διαθεση για φαρσες πρωταπριλιατικες

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες