Στο πατρικο μου

Σταματησα το αυτοκινητο μεσα στην αυλη του πατρικου μου σπιτιου

Ο Μαικλ χοροπηδουσε εξω απο την πορτα μου περιμενοντας να την ανοιξω για να τριφτει στα ποδια μου και εγω να του χαιδεψω την κοιλια του.

Τα λουλουδια στον αυλογυρο μοσχοβολανε το χορταρακι σαν μαλακο ακριβο χαλι δεχεται τα πατηματα μου και το θροισμα των θαμνων απο το απαλο αερακι με ξεκουραζει απο την κουραση του ταξιδιου.

Ολα ειναι εκει στην θεση τους, στην σωστη θεση

Το τραπεζι στο μπαλκονι με τις καρεκλες τα μοσχοβολιστα λουλουδια, ο μπαξες του πατερα μου με ολα τα λαχανικα το θερμοκηπιακι με το ζαρζαβατι και κυριως οι αγαπημενοι μου γονεις.

Η μαννα μου προθυμη να μας ψησει καφε ο πατερας μου να ανοιξει παγωμενη μπυριτσα

Τα παντα καλοβαλμενα λες και περιμεναν να παω να τα βρω ετοιμα στρωμμενα για να ευχαριστηθει η ψυχη μου.

Το ξερω οτι με περιμενουν, περιμενουν εκεινο το μικρο παιδακι που καποτε πριν πολλα πολλα χρονια τα προδωσε ολα αυτα αφηνοντας τα πισω για να βρει μια καλυτερη ζωη, ενα καλυτερο τροπο να περναει την ζωη του.

Συγκινουμαι απο την χαρα που νοιωθω οταν καταφερνω και παω στο χωριο μου, στο σπιτι που μεγαλωσα, στο σπιτι μου.

Ξυπνανε μεσα μου ευχαριστες αναμνησεις των παιδικων μου χρονων, τοτε που ολα τα φιλαρακια μαζευομασταν εκει και παιζαμε

Και τι δεν παιζαμε, τζαμι, τσιλικια, μπιλλιες, νταβραμ κατι σαν κρυφτο, και ποσα αλλα παιχνιδια.

Α ρε αλησμονητες εποχες, ευτυχισμενα παιδικα χρονια

Αχ και να ερχονταν παλι πισω, δυο φορες θα ζουσα την καθε μερα μου.

Σε επομενη αναρτηση θα προσκομισω και στοιχεια φωτογραφιες και τα λοιπα.