Τα ονειρα σου μην τα λες

Τα ονειρα σου μην τα λες, ειδικα οταν ειναι ασχημα μου ελεγε η μαννα οταν το πρωι,πιτσιρικι ακομη οταν με  ξυπνουσε τρομαγμενο απο καποιον εφιαλτη. Μην τα λες για να μην τα ζησεις και στην πραγματικοτητα.


Δεν κρατουσα την συμβουλη της και τα ελεγα, αν βεβαια τα θυμομουν.
Το κρατησα αυτο και μεγαλος μια και ποτε δεν πιστεψα σε τετοιου ειδους δισεδαιμονιες. και καμμια φορα τους εφιαλτες μου για   να μην τους ξεχασω τους εγραφα.
Εναν τετοιο εζησα το σαββατοκυριακο της Πρωτομαγιας εδω

 Οδηγηθηκα στο αστυνομικο τμημα στις δυο μετα τα μεσανυχτα της Παρασκευης προς Σαββατο κρατουμενος για παραβαση της αδειας λειτουργιας του καταστηματος μου και ετσι ενα γλεντι φιλικο κατεληξε σε μια προσαγωγη το πρωι του Σαββατου στον εισαγγελεα υπηρεσιας  με ενδιαμεση σταση στην σημανση για φωτογραφηση και αποτυπωματα.Θα πρεπει να πω πως η σταση των αστυνομικων υπαλληλων απεναντι στο προσωπο μου υπηρξε αψογη 
Εγκλωβισμενοι ολοι μας στα πρεπει ενος καφκικου περιβαλλοντος, σαν υπνωτισμενοι, ακολουθουμε τα πρεπει χωρις να ψαχνουμε το γιατι. 
Αδιαφορωντας για τις ανθρωπινες αναγκες, δεσμιοι, ακολουθουμε μια μοιρα προδιαγεγραμμενη απο ενα συστημα που το μονο που καταφερνει ειναι να βγαζει στην κοινωνια ατομα υποταγμενα και κομπλεξικα, ατομα μηχανες, πολιτες υπηκοους