Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

H συναυλια της παραφωνιας

Η συναυλια της παραφωνιας η αλλιως η καθημερινοτητα μου σε ρε, οχι ελλασονα αλλα, γαμω το στανιο μου.
Ηχος πρωτος 6.10 π.μ. Ηχος μακροσυρτος σπαστικος σε καλει οχι μονο να ξυπνησεις αλλα και να σηκωθεις. Κανω τον ψοφιο κοριο αλλα 6.19 παλι τα ιδια.
Ηχος δευτερος. Η μιζα και η μηχανη του αυτοκινητου. Φτου σου γμτ τζαμπα τα λεφτα για το σερβις, παλι σαν τρακτερ ακουγεται.
Ακολουθουν τα πνευστα απο τις κορνες των πισινων και οι κορονες του στυλ ''ξεκινα μαλακα"μεσημεριασε.
Και μετα απο ολη αυτη την συνχορδια μπαινει και η χορωδια. Ελα ρε που εισαι μια ωρα ειμαστε απ εξω και περιμενουμε. Και ακολουθει ο χορος να σιγονταρει τον τενορο.
Με αυτα και με κεινα τελειωσαμε με την εισαγωγη και ερχομαστε στο κυριως μερος.
Με μιας αρχιζουν να μπαινουν ολα τα οργανα της ορχηστρας των βασανων. Ολα τωρα ειναι σε οργασμο οι εξαερισμοι οι απορροφητηρες, τα φλογιστρα, οι φουρνοι και εγω να διευθυνω εξαλλος και βλοσυρος μην τυχον και κατι παιξει καμμια λαθος νοτα .
Ακολουθει σιγη και παυση που λενε,ισως και τσιγαρακι, μεχρι να ανεβουν στο παλκο οι τραγουδιστες.
Και τοτε να δεις τραγουδια.
Φερε σουπιες, φερε σουτζουκακια φερε και σαρμαδακια.
Φερε μας και την τελευταια μαλαματινα να την πιουμε και να φυγουμε. Φερε και μια για τον δρομο. Και το προγραμμα επιτελους εδω τελειωνει αλλα η συναυλια οχι.
Συνεχιζεται σε αλλη σκηνη
Στο σπιτι
Η στριγγλια απο τα φρενα του αστικου με το κομπρεσερ του οδοντιατρου στον κατω οροφο δενει, οχι την μουσικη αλλα, τα νευρα μας κομπο
Και για φιναλε εχω τις βγαλμενες εξατμισεις των παπακιων με συνοδεια τα σκυλαδικα των μερακληδων γιωταχιδων που διερχονται της κεντρικης οδου μπροστα απο το ησυχαστηριο μου.
Κυριες και κυριοι η παρασταση ελαβε τελος. Αν μπορεσω θα το κλεισω επιτελους το ματι

Σημειωση: Την ιδεα για αυτο το ποστ μου την εδωσε ο φιλος μου thanasis οταν μιλωντας το βραδυ μου ειπε οτι καθεται στο μπαλκονι του στο χωριο και ακουει την συναυλια απο τα βατραχακια και τα τρυζονια. Ζηλεψα λοιπον και παραθετω εδω την δικη μου συναυλια

7 σχόλια:

  1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αγαπητε φιλε για μενα αυτη η συναυλια ειναι γνωριμη αλλα και ευχαριστη.απολαμβανω την καθε στιγμη που σταματανε τα βατραχια και αρχιζουν τα τριζονια ετσι λες και ειναι κουρδισμενα.αλλα οταν πεφτω για υπνο δεν με ενοχλει κανεις.εκτος και αν ειναι εκτακτη αναγκη και με παρει κανεις στο κινητο.γιατι αλλιως μαυρο φιδι που τον εφαγε.χαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Και ακόμα πιο τραγικό είναι να είσαι στο ίδιο σπίτι από τότε που γεννήθηκες, και να αλλάζουν τα πάντα από το καλό στο χειρότερο.
    Κάποτε το καλοκαίρι κοιμόσουν με γρύλους ή τον μοναχικό γκιώνη και ξύπναγες με αηδόνια.
    Τώρα προσπαθείς να κοιμηθείς ακούγοντας τον γκόμενο να έχει φέρει τη κοπελιά στις 2 και να λύνει τα προσωπικά τους στο δρόμο και ξυπνάς με τον τύπο με την τσοπεριά μετά κομμένων εξατμίσεων, που σκάει στο γυμναστήριο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. διαβαζοντας το κειμενο ειπα να αρχισω να τραγουδαω για να δεσει η συναυλια της συμφωρας

    αλλα αστω καλυτερα ....... θα μου φερεις κανενα βατραχι στα μουτρα :Ρρρρρρ

    καλησπερες :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. MAKAΡΙ ΝΑ ΑΚΟΥΓΑΜΕ ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ ΤΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΤΡΑΧΑΚΙΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΕI O thanasis.ΠΟΥ ΤΕΤΟΙΑ ΤΥΧΗ.ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτό είναι το κακό της πόλης. Μπα που λυσσάξαμε όλοι με τις πόλεις. Πίσω στη φύση μπας και ισιώσουμε. Εξοχή και πάλι εξοχή....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΕΥΤΥΧΩΣ ΑΚΟΥΩ ΑΚΟΜΑ ΤΙΣ ΟΜΟΡΦΕΣ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ ΤΩΝ ΚΟΚΟΡΩΝ ΤΟ ΠΡΩΙ...ΤΗΝ ΚΑΜΠΑΝΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ..ΤΑ ΠΟΥΛΑΚΙΑ ΝΑ ΤΙΤΙΒΙΖΟΥΝ...
    ΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΩ ΤΟ ΝΗΣΙ..
    ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες