Ο Μαικλ δεν ειναι πια εδω

Μαιιιιιι!!!!!!!!!! Μαιιιιιιιιι!!!!!!!!! Ακομα ηχει μεσα στα αυτια μου η γλυκια φωνουλα της Ντιτας (Ντινας) της μικρουλας κορης του ξαδερφου μου, οταν τον εψαχνε και ζητουσε να τον βρει.
Τον περιμαζεψε η αδερφη μου και τον πηγε πεσκεσι στον μπαμπα μου στο χωριο γιατι δεν μπορουσε να τον φροντιζει μεσα στο διαμερισμα που μενει.
Τον βαφτισαμε Μαικλ και οπως ηταν φυσικο δεν αποφυγαμε να τον αγαπησουμε και να δεθουμε μαζι του.
Οταν εφευγε απο την αυλη του σπιτιου τις περισσοτερες φορες επεστρεφε τρομαγμενος αλλες παλι δαγκαμενος και καταματωμενος. Ηρεμουσε για καποιο διαστημα και μετα παλι αρχιζε τις ιδιες αλητειες μεσα στο χωριο.
Οταν εφτανα στο χωριο αυτος πρωτος με υποδεχοταν και με λερωνε με τα λασπωμενα του ποδια καθως πηδουσε πανω μου απο χαρα που μ εβλεπε.
Δεν υπηρχε περιπτωση να στρωσει τραπεζι η μανα μου και να λειπει αυτος απο κατω.
Φυλακας σωστος μεχρι παρεξηγησης. Ξεσηκωνε ολη την γειτονια με τα γαβγισματα του οταν καποιος παρεισακτος τυχαινε να περασει τα συνορα της επικρατειας του.
Αγαπητος παντου και καλοδεχουμενος απο ολους τους γειτονες συνηψε μαζι τους σχεσεις για το κατι παραπανω στο φαγητο του.
Κι ομως..............για καποιους ολα αυτα αυτα ειναι ψιλα γραμματα.
Για καποιους ηταν απλα ενας κοπριτης που επρεπε να λειψει.
Για καποιο ζωον χωρις ιχνος ανθρωπιας, το ζωντανο επρεπε να ψοφησει.
Επεστρεψε στο σπιτι το απογευμα της περασμενης τριτης σε ασχημη κατασταση απο το φαρμακι που τον ταισαν και παρ ολες τις απεγνωσμενες προσπαθειες του πατερα μου δεν αντεξε.
Ειπαμε δεν πειραζει, ειπαμε σκυλος ειναι ειπαμε πολλες δικαιολογιες για να μην πονεσουμε για τον χαμο του. Ισως..... Αλλα θα μας λειψουν οι χαρες του και τα παιχνιδια του οταν θα φτανουμε στην αυλη και δεν θα ειναι εκει να μας υποδεχεται