Παρασκευή 20 Μαρτίου 2009

Οσμες ζωης

Μυρουδιες και αναμνησεις

Η μυρουδια που αναδυει το χωμα μετα απο μια ξαφνικη καλοκαιρινη νεροποντη

Η μυρουδια του ζεστου ψωμιου

Η μυρουδια του ζεστου αχνιστου φαγητου

Η μυρουδια των βρεφων

Οι μυρουδιες απο τα πανηγυρια των παιδικων μας χρονων

Η μυρουδια απο την αυρα της θαλασσας

Η μυρουδια της γυναικας

Αυτες νομιζω ειναι οι μυρουδιες της ζωης μας


13 σχόλια:

  1. Η μυρουδια που αναδυει το χωμα μετα απο μια ξαφνικη καλοκαιρινη νεροποντη

    Η μυρουδια του ζεστου ψωμιου

    μαυτές τις οσμές μεγάλωσα
    καλη σου νύχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αξεχαστες μυρουδιες ειδικα οταν εψηνε η μανα μας το ψωμι στο φουρνο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. η μυρουδια των βρεφων... υπεροχη.
    η μυρουδια απο τις τσουκνιδοπιτες που εψηνε η πεθερα μου στον φουρνο με τα ξυλα.. μμμ ... μοσχοβολουσε ολη η γειτονια.
    καλημερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εχεις απόλυτο δίκιο, θυμάμαι όταν ήμουν μικρή και οι ντομάτες έβγαιναν μόνον στην εποχή τους και μια φορά το χρόνο , το μπαμπά μου που ερχότανε με τη χαρτοσακούλα απο την αγορά και μας έλεγε: κοιτάξτε τι σας έφερα..και μύριζε το σπίτι η ντομάτα και το φύλλωμα της..αυτά τα σημερινά παιδιά δεν θα τα χαρούν ποτέ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ εύστοχες επισημάνσεις για τις οσμές...
    Για μένα η μυρωδιά και η μνήμη πάνε μαζί.
    Θυμάμαι κάτι ή κάποιον μαζί με τη μυρωδιά του (;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ευη παντα θυμαμαι τις μυρουδιες απο τα παιδικα μου χρονια

    Γιαννη ειδικα η μυρουδια απο το χωμα με τρελλαινε απο παντα. Εβγαινα εξω να βραχω και εγω και να την μυρισω,και δωστου ξυλο η μανα μου

    ναι θαναση στον φουρνο με τα ξυλα ηταν απιστευτη η μυρουδια

    Εφη μονο λογια εισαι φερε μας και εμας μια τσουκνιδοπιτα χαχαχα

    Αχτιδα η μονη λυση ειναι ο μπαχτσες. Ο αντρας σου δεν ασχολειται με αυτο το χομπι;

    twinkle φυσικα και πανε μαζι. Το ιδιο με σενα και εγω ετσι θυμαμαι. Με την οσμη του

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. και οχι μονο φιλε μου..
    οτιδηποτε μας θυμιζει τα βιώματα μας είναι μυρουδιές.
    Μυρουδιές της ζωής είναι όμως και οτι δε εχει ερθει και οτι δε εχει συμβει ακομα.ασχετο αν δεν τις μυριστήκαμε ακομα.

    εγω θυμαμαι εντονα την παπουδιστικη μυρουδια απο το σπιτι του παππου μου.την ειχε ακομα και στα ρουχα του.πολυ παρακσενι αλλα και σημα κατατεθεν.ακομα μυριζει,τοσα χρονια μετα το θανατο του..

    καλη σου μερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Να μαι και εγώ. Πόσες τέτοιες μυρουδιές, πόσες αναμνήσεις χωράνε σε αυτή την αίσθηση?

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ναι... αυτες ειναι μυρουδιες της ζωης μας..
    Η' καλυτερα η ζωη μας ειναι οι μυρουδιες..
    Μου θυμισες λιγο την αναλογη ταινια "Το Αρωμα".Λιγο διαστροφικη βεβαια σε σχεση με το post σου αλλα σχετικη με το θεμα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. πολλές αναμνήσεις για κάθε μυρωδιά... στο ψωμί που έβγαινε από τον ξυλόφουρνο στο χωριό, η μυρωδιά της βροχής, μιας κοπέλας... μυρωδιές της ζωής μας... καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. vereggaria και εγω θυμαμαι αυτην την παπουδιστικη οπως λες μυρουδια. Και οπως λες σημα κατατεθεν

    Ολη μου την ζωη μπουμπου με μια μυρουδια δενω τις αναμνησεις μου

    Εχεις δικιο dalibu και εγω με μια ταινια εντυπωσιαστηκα Το αρωμα γυναικας με τον Αλ Πατσινο

    117 δεν το ειχα συνειδητοποιησει οταν ημουν νεαρος αλλα περνωντας τα χρονια καταλαβα ποσο πολυ μου λειπουν αυτα τα τοσο απλα και τοσο ομορφα πραγματα απο την ζωη μου. Καποια στιγμη θελω να γραψω και για τις γευσεις. Ηδη θυμαμαι που πιτσιρικος σκαρφαλωνα πανω στην κερασια και ετρωγα οσα κερασια μπορουσα.

    Καλη νυχτα σε ολους σας

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες