20 Αυγουστου 1962

Θα ηταν δεν ηταν η ωρα οκτω το απογευμα εκεινη την μερα που ο πατερας μου νεαρος αντρας ακομη, πηρε το ποδηλατο του για να παει απο το μικρο χωριουδακι του στο διπλανο κεφαλοχωρι για να φερει στο σπιτι την μαμη για να ξεγεννησει την μαννα μου που εσπασαν τα νερα της.

Παρ ολες τις αντιξοοτητες και παρα το πεσιμο της μαμης απο το ποδηλατο, η μαννα μου καταφερε να φερει στον κοσμο εναν παιδαρο περιπου στα τεσσερα κιλα.

Γεννηθηκα,λοιπον ενα βραδακι καλοκαιριου, σαν σημερα, σε ενα μικρο χωριο της ελληνικης αγροτικης επαρχιας.

Ηρθα στον κοσμο ανυποψιαστος και καθαρος.

Ενας αγραφος πινακας ετοιμος να γραφει με αποψεις, ενα σφουγγαρι ετοιμο να ρουφηξει ιδεες. Αλλες καλες, αλλες ασχημες και αλλες επικινδυνες.

Σημερα κλεινω τα σαραντα εξη και αν ηταν να ζησω την ζωη μου ξανα απο την αρχη δεν θα αλλαζα ουτε ενα κομμα απο το βιβλιο της.