Πέμπτη 14 Μαΐου 2009

Ο διακοπτης στο off

Κατεβαζετe ποτε τον διακοπτη του μυαλου σας;

Υπαρχουν, πιστευω, καποιες δραστηριοτητες οι οποιες λειτουργουν καταλυτικα στην σκεψη και στην ιδιοσυγκρασια μας.

Νομιζω πως οταν τα πραγματα σκουραινουν ολοι χρειαζομαστε ενα delete των ασχημων σκεψεων.

Παντα σκεφτομουν ποιο μπορει να ειναι αυτο που ο καθε ανθρωπος χρειαζεται να κανει για να διαγραψει αυτες τις μαυρες και αρνητικες σκεψεις ουτως ωστε καποια στιγμη το μυαλο του, να αρχισει να ξαναγραφει θετικες σκεψεις και η ψυχη του να αποκτησει θετικη ενεργεια για να χαλαρωσουν οι μυες του σωματος του και να μπορεσει να διαβει το μοναπατι της ζωης ανωδυνα και ει δυνατον ευχαριστα.

Ξεσκαρταρισμα αρνητικων σκεψεων λοιπον και πως γινεται, το θεμα μας.

Δεν ειμαι σιγουρος αν υπαρχει κατι που να μπορει να πετυχει σε μενα για να κανω αυτο το ξεσκαρταρισμα, μια και λιγα ειναι τα πραγματα που μπορουν να με κανουν να ξεχασω το ρολοι και να μην δινω σημασια σε εξωτερικα ερεθισματα.

Το πρωτο νομιζω ειναι το να καθομαι και να γραφω διαφορα, δεν εχει σημασια τι και πως, απλα οταν το κανω "φευγω" και οποιος και να μου μιλαει απλα τον "γραφω" και αυτον, αθελα μου φυσικα.
Το διαβασμα επισης με φερνει καμμια φορα, και οταν το αναγνωσμα ειναι του γουστου μου, σε κατασταση "νιρβανα"
Θα ελεγα και το βαδισμα αλλα εκει αργω λιγο να "φυγω" πρεπει να περασει καποια ωρα μεχρι να αδειασει το μυαλο και να μην σκεφτομαι τιποτε.

Θα ηθελα να ψαχτειτε λιγο μεσα σας.
Υπαρχει κατι που οταν το κανετε μενει το μυαλο σας εκει;

Υπαρχει κατι που οταν ασχολειστε με αυτο δινετε ολο σας τον ειναι;

Υπαρχει κατι που σας κανει και βαζετε τον δικοπτη του μυαλου σας στο off?
στις 3:29 μ.μ.

9 σχόλια:

  1. THANASIS MAKEDONAS14 Μαΐου 2009 στις 8:31 μ.μ.

    δυστυχως φιλε δεν υπαρχει. Ουτε και οταν κοιμαμαι δεν μπαινει στο of Παω να ξεχασω το ενα ερχεται το αλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ~~Εμμέλεια~~14 Μαΐου 2009 στις 8:56 μ.μ.

    Μακάρι να μπορούσα να πατούσα το OFF ....τι καλά που θα ήταν!!!!

    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΑΧΤΙΔΑ14 Μαΐου 2009 στις 10:05 μ.μ.

    Συνήθως όταν κάτι με απασχολεί πολύ , με πικραίνει , με πληγώνει , υπάρχει για μένα ένα μόνο φάρμακο..η ζωγραφική μου.Κατεβαίνω στο εργαστήρι μου , κατεβάζω τα ρολλά, κλειδώνω, βάζω μουσική ( συνήθως τη Χαρούλα..), βουτάω ένα τελάρο, το βάζω στο καβαλέτο μου και πίστεψε με είμαι ικανή να το τελειώσω ξημερώνοντας εκεί.Όσο ζωγραφίζω σκέπτομαι αυτό που με απασχολεί σαν ένα τρίτο άτομο και ή λύνω το πρόβλημα μου ή αν είναι κάτι που δεν λύνεται ξεσπώ σε κλάμματα ..ζωγραφίζοντας.Όταν ανοίξω τη πόρτα και "γυρίσω "πίσω ...είμαι καλά..έχω κλείσει το διακόπτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΑΝΝΑ14 Μαΐου 2009 στις 11:29 μ.μ.

    Εμένα πάλι το μυαλό μου κατεβάζει ρολά όταν είμαι με τον άνθρωπό μου.... Δεν ακούω τπτ, δεν σκέφτομαι τπτ, δεν θέλω τπτ. Όταν δεν είμαι με τον άνθρωπο μου, απλά βάζω ένα αγαπημένο κομμάτι να παίζει, ανάβω τσιγαράκι και κολλάω εκεί... Πάντα πιάνει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. korinoskilo15 Μαΐου 2009 στις 1:16 π.μ.

    ο ερωτας .... το κανει χωρις να το επιδιωκω...
    οταν το επιδιωκω να αδιασει το μυαλο.... δινω βαση στην αναπνοη :))

    καλο βραδυ :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. dalibu15 Μαΐου 2009 στις 2:45 π.μ.

    Οταν θελω να ξεφυγω...
    να κατεβασω αυτο που λεμε off..
    παιρνω την παλετα μου και προσπαθω να γεμισω τον καμβα που εχω μπροστα μου με οτι μου ερθει στο μυαλο!Σε τετοιες φασεις συνηθως βγαινει κατι αλλοκοτο..μμμ μηπως να αρχισω να ανησυχω??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. dsquared15 Μαΐου 2009 στις 9:57 π.μ.

    Ο υπνος, η μουσικη, το κολυμπι... νομιζω ομως ο ο χρονος ειναι ο σωστος τροπος για να τελειωνεις με κατι και να πας παρακατω.

    din

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος15 Μαΐου 2009 στις 10:32 π.μ.

    αυτό που με κάνει να ξεχνιέμαι αλλά όχι να χαλαρώνω σωματικά είναι η κηπουρική. πιάνω το τσαπί και του δίνω να καταλάβει. κουράζομαι ιδρώνω αλλά δεν σκέφτομαι. όταν όμως θέλω να χαλαρώσω παίρνω το βιβλίο μου και χάνομαι. διαλέγω κάτι που να μην θέλει καθόλου επεξεργασίά απο το μυαλό μου , παρά μόνο ανοιχτή καρδία και κλείνω τα αυτιά μου εντελώς. όταν είμαι στο βουνό ή στη θάλασσα πάλι και περπατώ χαλαρώνω και μπορώ να σκεφτώ με καθαρό μυαλό και ψυχραιμία.το θέμα είναι οτι σπάνια περισσεύει χρόνος για τέτοιες στιγμές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. alterego15 Μαΐου 2009 στις 12:02 μ.μ.

    Σακη και να μην υπαρχουν, πρεπει να τις ανακαλυψουμε.

    Ελενα ειμαι σιγουρος οτι καποτε θα το κανεις, στο ευχομαι.

    Αχτιδα το εχεις δει το θεμα απο την σωστη πλευρα. Η ζωγραφικη και γενικα νομιζω η τεχνη ειναι διεξοδος




    Αννα εισαι τυχερη που εχεις εναν ανθρωπο κοντα σου και νοιωθεις να σταματουν ολα οταν εισαι κοντα του

    dalibu μην ανησυχεις αυτο ειναι καλο και πολυ ομορφο μπορεις να εκφραζεσαι με την τεχνη σου

    dsquared ο χρονος ναι. παντα ειναι ο καλυτερος γιατρος

    Σοφια μου αρεσει ο τροπος που χαλαρωνεις εκτος απο το τσαπι χαχαχα Εχω ασχημες αναμνησεις απο το χωριο. Ξερεις εσυ

    Καλη σας μερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες